Wykład snu Nabuchodonozora

Daniel, młody Izraelita wzięty wraz z innymi do niewoli babilońskiej, został potem prorokiem Bożym. Król Nabuchodonozor miał poruszający sen, którego po przebudzeniu nie mógł sobie przypomnieć. Jego „mędrcy” nie mogli mu pomóc. W końcu Daniel, prowadzony przez Pana, zarówno opowiedział sen, jak i wytłumaczył jego znaczenie (Dan. 2:1,5,26-30).

Sen i jego interpretacja interesuje nas dzisiaj i dotyczy tak samo albo nawet bardziej niż Nabuchodonozora. W swym śnie król widział wielki posąg; jego głowa była ze złota, piersi i ramiona ze srebra, brzuch i biodra z miedzi, nogi z żelaza, zaś stopy z żelaza zmieszanego i rozrobionego z gliną. Następnie król zobaczył kamień, który nie dotknięty rękoma, został odcięty od góry i runął na stopy posągu. Posąg upadł i obrócił się w proch, który został rozwiany przez wiatr. Kamień natomiast rósł, aż napełnił całą ziemię (Dan. 2:31-35).

Według Boskiej interpretacji, przekazanej przez Daniela, głowa posągu to Królestwo Babilońskie, piersi i ramiona – Imperium Medo-Perskie, które nastało potem, brzuch i biodra – następne z kolei Imperium Greckie, zaś nogi – Imperium Rzymskie. Stopy wyobrażały „Święte Cesarstwo Rzymskie” oraz jego następców; żelazne stopy to władza cywilna, glina rozrobiona i zmieszana z żelazem przedstawiała współczesną władzę kościelną. Patrząc w ten sposób zauważamy, że żyjemy w dniach dziesięciu palców, czyli posągu rozczłonkowanego.

Kamień wyobraża Królestwo Boże, którego imitacją była glina w stopach posągu. Kamień jest obrazem wybranego Kościoła Bożego, zgromadzonego spośród Żydów i pogan oraz spośród każdego narodu i religii, aby stanowił Królestwo Mesjasza. Wkrótce Królestwo to zostanie ustanowione w mocy i wielkiej chwale, zaś królestwa tego świata przeminą jakby za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Królestwo Mesjasza będzie wzrastało, aż napełni całą ziemię i przejmie kontrolę nad wszystkimi sprawami, skazując każdego dobrowolnego grzesznika na karę wtórej śmierci.